1. Doradca musi rozumieć siłę emocji towarzyszących i wpływających na decyzje o karierze zawodowej, jak na przykład strach przed zmianą, opinia rodziny, potrzeba prestiżu i inne potrzeby i motywacje.

2. Powinien pozwalać klientowi na odgrywanie głównej roli przy podejmowaniu decyzji.

3. Zadawać pytania ogólne, poszerzające, a nie naprowadzające, zawężające zakres dyskusji.

4. Zachować uwagę przy rozważaniu delikatnych, nacechowanych emocjami kwestii, aby klient czuł się zachęcony do otwarcia na problem i chciał o nim mówić, a nie dusić w sobie.

5. Wykształcić w sobie umiejętność widzenia spraw oczami klienta.

6. Określać i rozważyć zarówno złe jak i dobre strony różnych rozwiązań bez narzucania klientowi swojego systemu wartości.

7. Potwierdzać podjętą decyzję w toku rozmowy przez przedstawienie jej innymi słowy i objaśnianie wspólnie z klientem.

8. Nie prowadzić doradztwa w kwestiach wykraczających poza zakres doradztwa zawodowego i zdawać sobie sprawę z potencjalnej potrzeby skierowania klienta do innego specjalisty.

9. Rozpoznawać moment, kiedy już nic pozytywnego nie da się więcej uzyskać z rozmowy i przerwać ja zostawiając pozytywny ślad.